بررسی تاثیر برنامه تمرین پیلاتس بر عوامل روانی و اجتماعی مرتبط با افتادن در زنان سالمند

سابقه و هدف: افتادن یک مشکل تهدید­ کننده سلامتی در سالمندان است که باعث تغییر کیفیت زندگی آنها و بالا رفتن هزینه‌های نگهداری شده و دارای عوارض جسمانی، روانی، اجتماعی و اقتصادی است؛ به­طوری­که حتی ممکن است موجب مرگ آن‌ها شود. هدف از تحقیق حاضر تاثیر یک دوره برنامه تمرینی پیلاتس بر عوامل روانی و اجتماعی مرتبط با افتادن در زنان سالمند است. مواد و روش‌ها: برای انجام این مطالعه نیمه تجربی 30 زن سالمند با میانگین سنی 9/5 ±23/70 سال که در سال1390 به مرکز توانبخشی جامع سالمندان فرهیختگان (شهرکرد) مراجعه کرده بودند، به ­ صورت دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به­طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. برای ارزیابی عوامل روانی از فرم کوتاه افسردگی سالمندان و برای سنجش عوامل اجتماعی از پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. سپس گروه تجربی به­مدت 12 هفته برنامه ورزشی پیلاتس را دریافت کردند. نتایج: در پایان مطالعه اختلاف معنی­داری بین دو گروه کنترل و تمرین در بعد افسردگی (007/0= P) و کیفیت زندگی در ابعاد جسمانی (0001/0= P) و محیطی (017/0= P) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد شرکت در تمرینات پیلاتس می­تواند به کاهش سطوح افسردگی و بهبود کیفیت زندگی که از عوامل کلیدی مرتبط با افتادن در سالمندان می‌باشد کمک کرده و به ایفای نقش فعال‌تر در جامعه و افزایش تعاملات اجتماعی و فرهنگی آنان منجر شود.